De eerste voetbalvereniging van Winssen: r.k.v.v. ´Voorwaarts´...
Voordat we beginnen met de historie van RODA ´28 gaan we eerst terug naar het begin van de vorige eeuw. Toen werd er in Winssen namelijk al in verenigingsverband voetbal gespeeld. Deze club ging door het leven als R.K.V.V. ´Voorwaarts´ en speelde zijn wedstrijden op het terrein bij ´de Poelhof´ en later op het weiland van Hent van Wees, tegenover huize ´Ruimzicht´. Vanaf 1914 werd er, redelijk succesvol, deelgenomen aan de in dat jaar opgerichte Maas & Waalse competitie. Tegenstanders in die dagen waren onder andere Hercules (Afferden), D.E.S. (Ewijk), Juliana (Druten) en Spartania (Puiflijk), zeg maar de pioniers van het regionale voetbal. Het viel voor deze verenigingen echter niet mee om bestaansrecht te verkrijgen. Europa was inmiddels in de ban van de Eerste Wereldoorlog en hoewel Nederland neutraal trachtte te blijven werden vele ´jonge mannen´, ook die uit de Maas & Waalse polder, gemobiliseerd om onze vaderlandse grenzen te bewaken. Gevolg hiervan was dat vele potentiële voetballers het in de weekeinden af moesten laten weten en de verenigingen hierdoor met een tekort aan leden kampten. In de meeste gevallen werden deze dan opgeheven, en zo verging het ook Voorwaarts...
Recht op doel af!
In de lente van 1928 besluiten Thé Hopmans en Bartje Halman een tweede poging te ondernemen om een voetbalvereniging van de grond te krijgen. Op 1 juli 1928 werd er een vergadering gehouden bij het sportcafé van Herman v/d Heuvel (dit pand wordt heden ten dage bewoond door Ger Megens - Marcusse) en dit leidde tot de officiële oprichting van r.k.v.v. RODA ´28.
De voornoemde initiatiefnemers benaderden vervolgens meester Ramakers en Geen Loeffen om het bestuur van deze nieuwe club te vormen. Deze heren hadden immers wat aanzien in het dorp en men veronderstelde dat dit de vereniging alleen maar ten goede zou komen. Niet iedereen was namelijk even gelukkig met een voetbalvereniging in het dorp. Vooral vanuit de kerk was er de nodige weerstand. Meneer Pastoor was er namelijk bang voor dat men voortaan niet meer op de zondagmiddag naar het lof (kerk mis) zou gaan. Uiteindelijk zou het allemaal nog wel meevallen, de wedstrijden begonnen om 13.00 uur zodat de kerk om 15.00 uur gewoon weer vol kon stromen. Het waren andere tijden, dat zeker. Het ging de nieuwbakken voetbalclub vrij voortvarend, met voornoemde meester Ramakers aan het roer. Hij was de eerste voorzitter van de r.k.v.v. RODA ´28, een afkorting van Recht Op Doel Af...
De eerste tien jaren, alle begin is moeilijk...
RODA ´28 sloot zich aan bij de Rooms Katholieke Voetbal Bond, een overkoepelend orgaan dat opereerde vanuit ´s Hertogenbosch. Vanaf het seizoen 1928 / 1929 kwamen de rood-zwarten uit in de ´klasse 2C kring Nijmegen en Maas & Waal´. Na een voorbereiding van ruim twee maanden speelde RODA ´28 zijn eerste officiële wedstrijd.
Op 16 september 1928 moest men aantreden tegen het Afferdense Victoria ´25. Deze tegenstander bleek een maatje te groot, en de Winssenaren verloren met 5 - 1.
De thuiswedstrijden werden gespeeld op het oude veld van ´Voorwaarts´, namelijk het veld van Hent v. Wees, in de volksmond ook wel ´Pauske´genoemd. Supporters waren er natuurlijk ook en voor het bedrag van FL 0,25 (heden ten dage iets meer dan elf euro centen) konden zij de wedstrijden bekijken. Echter, vanaf de Hogeweg, de latere van Heemstraweg, waren deze ook prima te volgen en kon de portemonnee mooi dicht blijven. Dat laatste vond men niet vervelend in de crisisjaren. Ondanks de vele toeschouwers werden er dus nauwelijks entreegelden gebeurd, terwijl de nieuwe club die centen wel degelijk goed kon gebruiken.
Er werd besloten een omheining te plaatsen waarmee het veld aan het zicht werd onttrokken. Deze investering betaalde zich snel terug toen even later RODA ´28 zijn eerste internationale wedstrijd speelde en wel tegen het Duitse F.V. Donsbrugge. Door de recette en de verkoop van consumpties werd de kas toch aardig gevuld.
Ook kwam na verloop van tijd het eerste succes. Rond 1935 kon voor de eerste maal in de geschiedenis door een RODA team de kampioensvlag worden gehesen. Het derde elftal, dat onder leiding stond van Frans Grisél, behaalde in Alverna tegen de plaatselijke v.v. het kampioenschap. Deze ´succesformatie´ zou je eigenlijk ook wel het eerste jeugdelftal van RODA ´28 kunnen noemen. De gemiddelde leeftijd van dit team lag immers rond de zestien jaar. De talenten die jaren waren onder andere Wim Lamers, Bart Dorussen, Theodoor Aalbers, Robert Hijmans, Piet Bloem en vele anderen.
Ondanks dit hoogtepunt werd het toch steeds moeizamer om de vereniging draaiende te houden. De jaren ´30 waren over de gehele wereld zware economische tijden waarin er veel armoede heerste onder de bevolking. Deze crisisjaren werden ook in het Maas & Waalse hard gevoeld. Men moest dag en nacht werken om een beetje brood op de plank te krijgen en tijd voor ontspanning was er nauwelijks. Dit leidde er toe dat de sportverenigingen naast de al heersende financiële problemen ook kregen te kampen met een sterk dalend ledenbestand. RODA ´28 kreeg hier uiteraard ook mee te maken en in 1935 er is zelfs serieus overwogen om de krachten te bundelen met het Ewijkse D.E.S. De gesprekken met onze ´oosterburen´ waren al in een vergevorderd stadium maar oprichter Bart Halleman zorgde er persoonlijk voor dat de noodzaak van deze toch licht discutabele fusie met de Ewijkenaren verdween door nieuwe leden te werven. Enkele jaren later zou blijken dat dit redmiddel toch niet voldoende was om de continuïteit van RODA ´28 te waarborgen. In 1937 werd de club wegens financiële problemen en een gebrek aan leden alsnog opgeheven.
De jaren na de oorlog, de basis wordt gelegd...
In 1944 werd RODA ´28 nieuw leven in geblazen. Het zuiden van Nederland was inmiddels door de geallieerden bevrijd van de Duitse bezetters. De eerste wedstrijden speelde de rood-zwarten dan ook tegen de in Winssen gelegerde Engelse troepen. Dit geschiedde op het weiland waar nu ´de Katterik´ is gelegen. Dit was van tijdelijke aard, want de nieuwe voorzitter Lijsink zorgde er in 1945 voor dat RODA ´28 gebruik kon gaan maken van een nieuw veld, gelegen op de hoek van Heemstraweg / Geerstraat, tegenover het huis van Grad Lamers. Op deze locatie werd er, mede dankzij de grote inspanning van Bernard Libotté, voor het eerst in de RODA-historie een jeugdafdeling opgericht. Al snel bleek dat deze junioren elftallen over het nodige talent beschikte. Sterker nog, in hun eerste seizoen 1946/1947, behaalden de A-junioren prompt het kampioenschap. Enkele namen uit dat elftal zijn Hans Loeffen, Thé Peters, Bart Versteeg en Hent Coenders.
Na enkele jaren verhuisden de RODA-mannen weer naar een ander terrein. Vanaf 1947 werd er gevoetbald op een weiland van dhr. Th. Verploegen maar ook dit was van korte duur. In 1949 kon er door het bestuur van RODA ´28 grond worden gepacht aan de Plaksestraat. Men hoopte dat de vereniging nu wel zo´n beetje klaar zou zijn met de zwerftocht door het dorp. Inmiddels kunnen we zeggen dat deze wens is uitgekomen, want zestig jaren later spelen we, op een enkele onderbreking na, nog altijd op dat lapje grond.
De jaren vijftig: het eerste echte succes...
Nu RODA ´28 voortaan kon beschikken over een eigen terrein vond men dat het gebeuren op dit veld wel wat professioneler aangepakt kon worden. Een trainer voor het eerste elftal bijvoorbeeld, dat zou de prestaties zeker ten goede komen. Uit Nijmegen werd dhr. Wessels bereid gevonden om het vlaggenschip van RODA ´28 onder zijn hoede te nemen. Volgens de overlevering was dit zeker geen slechte oefenmeester, maar onder zijn beleid konden er nog geen successen worden behaald. Enkele jaren later kwam Jan Spanjaards aan het roer te staan. Deze trainer, die zelf niet onverdienstelijk in het doel ging staan, bracht RODA ´28 1 zijn eerste echte grote succes. In het seizoen 1957/1958 werd, na een 3 - 1 overwinning op het Bergharense U.N.I., de titel in de 2e klasse A behaald.
Het seizoen daarop volgend ging sportpark ´de Boshof´ op de schop en dit betekende dat er naar elders moest worden uitgeweken. Zo kon het gebeuren dat de Winssenaren hun thuiswedstrijden twee seizoenen lang in Ewijk moesten gaan spelen. Dit geschiedde op het weiland van dhr. Daniëls nabij ´café Reuvers´, waar heden ten dage de snelweg A50 loopt. Gezien de zeer gastvrije behandeling die in het Ewijkse genoten werd keken de toenmalige RODA - bestuurders en spelers er naderhand met veel plezier op terug.
De jaren zestig: Roerige jaren...
In 1960 keerde RODA ´28 terug op sportpark ´de Boshof´. Men was maar wat trots op het nieuwe complex dat door de grote inzet van de Sportraad tot stand was gekomen. Het eerste elftal had inmiddels de oud-international Wim Lakenberg als trainer. Hij had eind jaren veertig nog bij het Italiaanse Fiorentina gespeeld en was dus een grote naam in het wereldje. Helaas wil dat niet altijd iets zeggen want de successen bleven uit. Zijn opvolger, oud RODA - speler Grad Konings, had misschien (buiten Winssen) een wat minder grote naam maar hij leverde een formidabele prestatie. Onder zijn leiding speelde het jonge team een uitstekend seizoen en kon men op 25 april 1965 na een 5 - 2 overwinning op v.v. D.I.O.S.A. uit Balgoy het kampioenschap vieren. Voor het eerst in zijn historie ging RODA ´28 spelen in de Hoofdklasse afd. Nijmegen!
Dat er, behalve in het eerste elftal, veel voetbaltalent in Winssen was werd in dezelfde jaren duidelijk. De RODA A - junioren, met spelers als Fred Perlo, Erik Aalbers, Willy van Daalwijk e.v.a., speelden medio jaren ´60 menig tegenstander van de mat. Uiteindelijk besloot de K.N.V.B. dat deze ploeg vijf klassen (!) omhoog mocht gaan om zo tegen gelijkwaardige tegenstanders uit te kunnen komen.
Inmiddels werd er gewerkt aan een betere organisatie van de jeugdafdeling. Nadat in 1965 Thé Overdijk tot de eerste jeugdvoorzitter werd benoemd werd enkele jaren later het eerste jeugbestuur geformeerd. Voorzitter van deze commissie was Ben Vink en samen met Jan Coenders, jeugdsecretaris en Jan v/d Beld, jeugdpenningmeester, gingen zij de kar trekken.
Op 31 augustus 1969 werd door de toenmalige pastoor Goethe de eerste steen gelegd voor een geheel nieuw clubhuis op sportpark ´de Boshof´. Dit was een lang gekoesterde wens van het bestuur dat in 1964 al was begonnen met de voorbereiding hiervan. Om het financiële plaatje rond te krijgen werden er diverse acties georganiseerd. Eén daarvan was dat alle inwoners van Winssen werden benaderd om een steen te kopen. Voor het bedrag van FL 2,50 kon men zo´n steen voor de club aanschaffen. Tevens werd er een beroep gedaan op alle bouwvakkers en andere handige mensen uit het dorp. Uiteindelijk is het clubgebouw er dankzij de grote inzet van die vele vrijwilligers tot stand gekomen. Vooral voornoemde Thé Overdijk, hij had meer dan 3000 man-uren in de bouw zitten. Hij sprak hier de legendarische woorden over: " Als ik het weer moest bouwen, kon ik het alleen en met mijn ogen dicht".
De jaren ´70: Heen en weer...
Zondag 18 april 1971 is een bijzondere datum in de historie. Op die dag werd Wim Loeffen, beter bekend als ´de Witte´, gehuldigd voor zijn 500e wedstrijd in het eerste elftal van RODA ´28. Daar zou het echter niet bij blijven want Wim ging nog een paar seizoenen door en zou zelfs het derde kampioenschap van onze club mee gaan maken.
Dat gebeurde in het seizoen ´72 / ´73. In de laatste competitiewedstrijd werd er gewonnen van S.C.P. uit Puiflijk waardoor de rood -zwarten zich na acht jaren weer ´ns kampioen mochten noemen. Ook het tweede elftal behaalde het kampioenschap wat het feest compleet maakte natuurlijk. Dhr. Joop in de Bosch, die beide elftallen trainde, had een grote inbreng in dit huzarenstukje.
De reeks van successen werden onder de trainer in de Bosch nog verder doorgezet. In 1974 werd na een bloedstollende finale tegen het Maasbommelse D.B.V. de Maas & Waal cup gewonnen. Dit toernooi wordt al lang niet meer georganiseerd hoewel het in de vroege jaren ´70 een evenement was waar dikwijls meer dan duizend toeschouwers op de wedstrijden afkwamen. U zult begrijpen dat ze in Winssen dan ook behoorlijk trots waren op hun mannen.
Het jaar na deze victorie was een mindere in de RODA geschiedenis. Het eerste elftal degradeerde uit de hoofdklasse afd. Nijmegen en op 30 mei 1975 overlijdt op 51 jarige leeftijd de legendarische voorzitter Wim Cornelissen. Hij heeft ontzettend veel voor het Winssens verenigingsleven betekent. Als een van de drijvende krachten van de Sportraad is er veel bereikt zoals het realiseren van sportcomplex ´de Boshof´ en de grote renovatie van ontmoetingscentrum ´de Paulus´.
Een klein hoogtepunt dit jaar was de wedstrijd tegen de profs van N.E.C. De rood - zwarten boden goed partij en behaalden de rust met een 1 - 1 tussenstand. Dat de eindstand uiteindelijk 1 - 8 werd is voor de statistieken...
In het seizoen ´75 / ´76 werd het verloren gegane terrein van het seizoen er voor weer terug gewonnen. Onder leiding van trainer de Groot kon er weer een kampioenschap worden gevierd en promoveerde men andermaal naar de Hoofdklasse!
Inmiddels begon de vereniging steeds verder te groeien en het bestuur, onder leiding van de nieuwe voorzitter Sijmen Versluis, ging de mogelijkheid onderzoeken tot uitbreiding van ons sportpark. De gemeente Ewijk, waar Winssen toen nog tot behoorde, gaf toestemming voor de aanleg van één extra speelveld (het huidige veld 2) en een trainingsveld. Op hetzelfde terrein verrezen ook nog vier tennisvelden zodat sportcomplex ´de Boshof´ voortaan drie verenigingen onderdak bood. Immers, naast het voetballen en het tennissen was er vanaf 1977 voor de Winssense meiden de mogelijkheid om in verenigingsverband korfbal te spelen. Helaas heeft deze vereniging die de naam W.I.K., dat staat voor Willen Is Kunnen overigens, droeg geen lang bestaan gekend.
Het seizoen ´77 - ´78 leverde bij de jeugd weer eens een succes op. De C - junioren mochten zich, als enige van de vereniging, in het jubileumjaar kampioen noemen. Dit jeugdteam is, zo is achteraf gebleken, waarschijnlijk één van de meest legendarische elftallen binnen de geschiedenis van RODA ´28. Sommige spelers zouden het namelijk nog ver schoppen. Zo waren er Jantje Stevens en André Janssen die jaren later vaste krachten werden in het 1e elftal, laatstgenoemde zelfs meer dan 15 seizoenen. De aanvoerder van dit stel, was ene Carlos Aalbers, de huidige teammanager van NEC. Zonder twijfel de beste voetballer die RODA ´28 ooit heeft voortgebracht en tussen 1982 en 1996 goed voor maar liefst 386 competitiewedstrijden in het eerste van de Nijmegen Eendracht Combinatie. Andere spelers van het succesvolle C - junioren team waren Roel Postulart en John Janssen en hoewel zij nooit het eerste elftal wisten te behalen zijn zij tot op de dag van vandaag onlosmakelijk verbonden met RODA ´28.
Augustus 1978 stond in het teken van de opening van het nieuwe sportcomplex ´de Boshof´ en het vijftig jarig jubileum van RODA ´28. Het organisatie comité had groots uitgepakt en vele activiteiten stonden op het programma. Zo was er, naast het inmiddels populaire buurtvoetbal, een hardloopwedstrijd, een wielerronde en een heuse zeskamp voor eenieder die maar deel wou nemen. Hoogtepunt was zaterdag 19 augustus toen door de toenmalige burgemeester Lurvink ´de Boshof´ officieel geopend werd. ´s Avonds werd er door RODA ´28 1 gespeeld tegen de profs van Vitesse Arnhem.
